ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΠΡΩΤΗ

Epistle of James the Theologian

 

CHAPTER 1
  ιακωβος   θεου   και   κυριου   ιησου   χριστου   δουλος   ταις   δωδεκα  
    James   of 2 God 3   and 4   of 5 [the] 6 Lord 7   Jesus 8   Christ 9   bondman, 1   to the   twelve  
φυλαις   ταις   εν   τη   διασπορα   χαιρειν    
tribes   which [are]   in   the   dispersion,   greeting.    
  πασαν   χαραν   ηγησασθε   αδελφοι   μου   οταν   πειρασμοις   περιπεσητε  
    All   joy   esteem [it],   my brethren,     when   temptations 6   ye 1 might 2 fall 3 into 4  
ποικιλοις    
various, 5    
  γινωσκοντες   οτι   το   δοκιμιον   υμων   της   πιστεως   κατεργαζεται  
    knowing   that   the   proving   of your     faith   works out  
υπομονην    
endurance.    
  η   δε   υπομονη   εργον   τελειον   εχετω   ινα   ητε   τελειοι
    But endurance 2 [its] 4       work 6   perfect 5   let 1 have, 3   that   ye may be   perfect
  και   ολοκληροι   εν   μηδενι   λειπομενοι    
  and   complete,   in   nothing   lacking.    
  ει   δε   τις   υμων   λειπεται   σοφιας   αιτειτω   παρα   του   διδοντος   θεου  
    But if     anyone   of you   lacks   wisdom,   let him ask   from   who 2   gives 3   God 1  
πασιν   απλως   και   μη   ονειδιζοντος   και   δοθησεται   αυτω    
to all   freely,   and   reproaches not,     and   it shall be given   to him:    
  αιτειτω   δε   εν   πιστει   μηδεν   διακρινομενος   ο   γαρ  
    but let him ask     in   faith,   nothing   doubting.   For he that    
διακρινομενος   εοικεν   κλυδωνι   θαλασσης   ανεμιζομενω   και  
doubts   is like   a wave   of [the] sea   being driven by the wind   and  
ριπιζομενω    
being tossed;    
  μη   γαρ   οιεσθω   ο   ανθρωπος   εκεινος   οτι   ληψεται   τι  
    for not 2     let 1 suppose 5   that 3 man 4       that   he shall receive   anything  
παρα   του   κυριου    
from   the   Lord;    
  ανηρ   διψυχος   ακαταστατος   εν   πασαις   ταις   οδοις   αυτου    
    [he is] a man 2   double-minded, 1   unstable   in   all   his ways.        
  καυχασθω   δε   ο   αδελφος   ο   ταπεινος   εν   τω   υψει   αυτου    
    But let boast 6     the 1   brother 2     of 3 low 4 degree 5   in   his elevation,        
  10  ο   δε   πλουσιος   εν   τη   ταπεινωσει   αυτου   οτι   ως   ανθος  
    and the     rich   in   his humiliation,       because   as   flower 3  
χορτου   παρελευσεται    
[the] 1 grass’s 2   he will pass away.    
  11  ανετειλεν   γαρ   ο   ηλιος   συν   τω   καυσωνι   και   εξηρανεν   τον  
    For rose 3     the 1   sun 2   with [its]   burning heat,     and   dried up   the  
χορτον   και   το   ανθος   αυτου   εξεπεσεν   και   η   ευπρεπεια   του  
grass,   and   the   flower   of it   fell,   and   the   comeliness   of its appearance  
προσωπου   αυτου   απωλετο   ουτως   και   ο   πλουσιος   εν   ταις   πορειαις  
    perished:   thus   also   the   rich   in   his goings    
αυτου   μαρανθησεται    
  shall wither.    
  12  μακαριος   ανηρ   ος   υπομενει   πειρασμον   οτι   δοκιμος   γενομενος  
    Blessed [is the]   man   who   endures   temptation;   because   proved 3   having 1 been 2  
ληψεται   τον   στεφανον   της   ζωης   ον   επηγγειλατο   ο   κυριος  
he shall receive   the   crown     of life,   which   promised 3   the 1   Lord  
τοις   αγαπωσιν   αυτον    
to those that   love   him.    
  13  μηδεις   πειραζομενος   λεγετω   οτι   απο   του   θεου   πειραζομαι   ο   γαρ  
    No 2 one 3   being 4 tempted 5   let say, 1     From     God   I am tempted.   For God    
θεος   απειραστος   εστιν   κακων   πειραζει   δε   αυτος   ουδενα    
  not 2 to 3 be 4 tempted 5   is 1   by evils,   and tempts 2     himself 1   no one.    
  14  εκαστος   δε   πειραζεται   υπο   της   ιδιας   επιθυμιας   εξελκομενος   και  
    But each one     is tempted,   by   his own     lust   being drawn away   and  
δελεαζομενος    
being allured;    
  15  ειτα   η   επιθυμια   συλλαβουσα   τικτει   αμαρτιαν   η   δε   αμαρτια  
    then     lust   having conceived   gives birth to   sin;   but sin      
αποτελεσθεισα   αποκυει   θανατον    
having been completed   brings forth   death.    
  16  μη   πλανασθε   αδελφοι   μου   αγαπητοι    
    Be not misled,     brethren 3   my 1   beloved. 2    
  17  πασα   δοσις   αγαθη   και   παν   δωρημα   τελειον   ανωθεν   εστιν  
    Every   act 2 of 3 giving 4   good 1   and   every   gift 2   perfect 1   from 6 above 7   is 3  
καταβαινον   απο   του   πατρος   των   φωτων   παρ   ω   ουκ   ενι  
coming 4 down 5   from   the   Father     of lights,   with   whom   there is not    
παραλλαγη   η   τροπης   αποσκιασμα    
variation,   or   of 2 turning 3   shadow. 1    
  18  βουληθεις   απεκυησεν   ημας   λογω   αληθειας   εις   το   ειναι   ημας  
    Having willed [it]   he begat   us   by [the] word   of truth,   for     to 2 be 3   us 1  
απαρχην   τινα   των   αυτου   κτισματων    
first-fruits 7   a 4 sort 5 of 6   of his creatures.        
  19  ωστε   αδελφοι   μου   αγαπητοι   εστω   πας   ανθρωπος   ταχυς   εις   το  
    So that,   brethren 3   my 1   beloved, 2   let be 3   every 1   man 2   swift      
ακουσαι   βραδυς   εις   το   λαλησαι   βραδυς   εις   οργην    
to hear,   slow       to speak,   slow   to   wrath;    
  20  οργη   γαρ   ανδρος   δικαιοσυνην   θεου   ου   κατεργαζεται    
    for wrath 2     man’s 1   righteousness 7   God’s 6   works 3 not 4 out. 5      
  21  διο   αποθεμενοι   πασαν   ρυπαριαν   και   περισσειαν   κακιας   εν  
    Wherefore,   having laid aside   all   filthiness   and   abounding   of wickedness,   in  
πραυτητι   δεξασθε   τον   εμφυτον   λογον   τον   δυναμενον   σωσαι  
meekness   accept   the   implanted   word,   which [is]   able   to save  
τας   ψυχας   υμων    
your souls.        
  22  γινεσθε   δε   ποιηται   λογου   και   μη   μονον   ακροαται  
    But be ye     doers   of [the] word,   and   not   only   hearers,  
παραλογιζομενοι   εαυτους    
beguiling   yourselves.    
  23  οτι   ει   τις   ακροατης   λογου   εστιν   και   ου   ποιητης   ουτος   εοικεν
    Because   if   any man   a hearer   of [the] word   is   and   not   a doer,   this one   is like
  ανδρι   κατανοουντι   το   προσωπον   της   γενεσεως   αυτου   εν   εσοπτρω    
  to a man   considering     face 3     natural 2   his 1   in   a mirror:    
  24  κατενοησεν   γαρ   εαυτον   και   απεληλυθεν   και   ευθεως   επελαθετο  
    for he considered     himself   and   has gone away,   and   immediately   forgot  
οποιος   ην    
what like 3   he 1 was. 2    
  25  ο   δε   παρακυψας   εις   νομον   τελειον   τον   της   ελευθεριας   και  
    But he that     looked   into   [the] law 2   perfect, 1   that     of freedom,   and  
παραμεινας   ουτος   ουκ   ακροατης   επιλησμονης   γενομενος   αλλα   ποιητης  
continued in [it],   this one   not   a hearer 2   forgetful 1   having been,   but   a doer  
εργου   ουτος   μακαριος   εν   τη   ποιησει   αυτου   εσται    
of [the] work,   this one   blessed   in   his doing       shall be.    
  26  ει   τις   δοκει   θρησκος   ειναι   εν   υμιν   μη   χαλιναγωγων   γλωσσαν  
    If   anyone   seems 3   religious 6   to 4 be 5   among 1   you, 2   not   bridling   his tongue,  
αυτου   αλλ   απατων   καρδιαν   αυτου   τουτου   ματαιος   η   θρησκεια    
  but   deceiving   his heart,     of this one   vain [is]   the   religion.    
  27  θρησκεια   καθαρα   και   αμιαντος   παρα   τω   θεω   και   πατρι   αυτη   εστιν  
    Religion   pure   and   undefiled   before     God   and   [the] Father   this 2   is: 1  
επισκεπτεσθαι   ορφανους   και   χηρας   εν   τη   θλιψει   αυτων  
to visit   orphans   and   widows   in   their tribulation,      
ασπιλον   εαυτον   τηρειν   απο   του   κοσμου    
unspotted   oneself 3   to 1 keep 2   from   the   world.