Η ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΥΛΟΥ

Epistle to the Hebrews

 

CHAPTER 1
  πολυμερως   και   πολυτροπως   παλαι   ο   θεος   λαλησας   τοις   πατρασιν   εν
    In many parts   and   in many ways   of old     God   having spoken   to the   fathers   in
  τοις   προφηταις    
  the   prophets,    
  επ   εσχατων   των   ημερων   τουτων   ελαλησεν   ημιν   εν   υιω   ον  
    in   last 2     days 3   these 1   spoke   to us   in Son,     whom  
εθηκεν   κληρονομον   παντων   δι   ου   και   τους   αιωνας   εποιησεν    
he appointed   heir   of all things,   by   whom   also   the   worlds   he made:    
  ος   ων   απαυγασμα   της   δοξης   και   χαρακτηρ   της  
    who   being   [the] effulgence   of [his] glory     and   [the] exact expression    
υποστασεως   αυτου   φερων   τε   τα   παντα   τω   ρηματι   της  
of substance 2   his, 1   and upholding     all things     by the   word   of his power,  
δυναμεως   αυτου   δι   εαυτου   καθαρισμον   ποιησαμενος   των   αμαρτιων  
    by   himself   [the] purification   having made     of sins 2  
ημων   εκαθισεν   εν   δεξια   της   μεγαλωσυνης   εν   υψηλοις    
our, 1   sat down   on   [the] right hand   of the   greatness   on   high,    
  τοσουτω   κρειττων   γενομενος   των   αγγελων   οσω   διαφορωτερον
    by so much   better   having become   than the   angels,   as much as   more 3 excellent 4
  παρ   αυτους   κεκληρονομηκεν   ονομα    
  beyond 5   them 6   he 7 has 8 inherited 9   a 1 name. 2    
  τινι   γαρ   ειπεν   ποτε   των   αγγελων   υιος   μου   ει   συ   εγω  
    For to which     said 4 he 5   ever 6   of 1 the 2   angels, 3   Son 8   my 7   art   thou:   I  
σημερον   γεγεννηκα   σε   και   παλιν   εγω   εσομαι   αυτω   εις   πατερα   και  
to-day   have begotten   thee?   and   again,   I   will be   to him   for   Father,   and  
αυτος   εσται   μοι   εις   υιον    
he   shall be   to me   for   Son?    
  οταν   δε   παλιν   εισαγαγη   τον   πρωτοτοκον   εις   την   οικουμενην   λεγει
    and when 2     again 1   he brings in   the   first-born   into   the   habitable world,   he says,
  και   προσκυνησατωσαν   αυτω   παντες   αγγελοι   θεου    
  And   let worship   him   all   [the] angels   of God.    
  και   προς   μεν   τους   αγγελους   λεγει   ο   ποιων   τους   αγγελους   αυτου  
    And   as to     the   angels   he says,   Who   makes   his angels      
πνευματα   και   τους   λειτουργους   αυτου   πυρος   φλογα    
spirits,   and   his ministers       of 3 fire 4   a 1 flame; 2    
  προς   δε   τον   υιον   ο   θρονος   σου   ο   θεος   εις   τον   αιωνα   του  
    but as to     the   So,   Thy throne,       O   God,   [is] to   the   age   of the  
αιωνος   ραβδος   ευθυτητος   η   ραβδος   της   βασιλειας   σου    
age.   a sceptre   of uprightness [is]   the   sceptre   of thy kingdom.        
  ηγαπησας   δικαιοσυνην   και   εμισησας   ανομιαν   δια   τουτο  
    Thou didst love   righteousness   and   didst hate   lawlessness;   because of   this  
εχρισεν   σε   ο   θεος   ο   θεος   σου   ελαιον   αγαλλιασεως   παρα   τους  
anointed 4   thee 5     God 1   thy 2 God 3       with [the] oil   of exultation   above    
μετοχους   σου    
thy companions.      
  10  και   συ   κατ   αρχας   κυριε   την   γην   εθεμελιωσας   και   εργα  
    And,   Thou   in the beginning,     Lord,   the   earth   didst found,   and   works  
των   χειρων   σου   εισιν   οι   ουρανοι    
of thy hands       are   the   heavens.    
  11  αυτοι   απολουνται   συ   δε   διαμενεις   και   παντες   ως   ιματιον  
    They   shall perish,   but thou     continuest;   and   [they] all   as   a garment  
παλαιωθησονται    
shall grow old,    
  12  και   ωσει   περιβολαιον   ελιξεις   αυτους   και   αλλαγησονται   συ  
    and   as   a covering   thou shalt roll up   them,   and   they will be changed;   but thou  
δε   ο   αυτος   ει   και   τα   ετη   σου   ουκ   εκλειψουσιν    
  the   same   art,   and   thy years       not 2   shall fail. 1    
  13  προς   τινα   δε   των   αγγελων   ειρηκεν   ποτε   καθου   εκ   δεξιων  
    But as to which       of the   angels   said he   ever,   Sit   at   my right hand  
μου   εως   αν   θω   τους   εχθρους   σου   υποποδιον   των   ποδων   σου    
  until I place       thine enemies       [as] a footstool   for 1   feet 3   thy? 2    
  14  ουχι   παντες   εισιν   λειτουργικα   πνευματα   εις   διακονιαν  
    Not 6   all 7   are 4 they 5   ministering   spirits,   for   service  
αποστελλομενα   δια   τους   μελλοντας   κληρονομειν   σωτηριαν    
being sent forth   on account of   those   being about   to inherit   salvation?