ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Η ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Epistle to the Romans

 

CHAPTER 12
  παρακαλω   ουν   υμας   αδελφοι   δια   των   οικτιρμων   του   θεου  
    I exhort   therefore   you,   brethren,   by   the   compassions     of God,  
παραστησαι   τα   σωματα   υμων   θυσιαν   ζωσαν   αγιαν   ευαρεστον   τω
to present   your bodies       a sacrifice 2   living, 1   holy,   well-pleasing  
  θεω   την   λογικην   λατρειαν   υμων    
  to God,     intelligent 2   service 3   your. 1    
  και   μη   συσχηματιζεσθε   τω   αιωνι   τουτω   αλλα   μεταμορφουσθε  
    And   not 2   fashion yourselves 1   to this age,       but   be transformed  
τη   ανακαινωσει   του   νοος   υμων   εις   το   δοκιμαζειν   υμας   τι  
by the   renewing   of your mind,       for     to prove   by you   what [is]  
το   θελημα   του   θεου   το   αγαθον   και   ευαρεστον   και   τελειον    
  will 7     of 8 God 9   the 1   good 2   and 3   well-pleasing 4   and 5   perfect 6    
  λεγω   γαρ   δια   της   χαριτος   της   δοθεισης   μοι   παντι   τω   οντι  
    For I say     through   the   grace   which   is given   to me,   to everyone   that is    
εν   υμιν   μη   υπερφρονειν   παρ   ο   δει   φρονειν   αλλα  
among   you,   not   to be high-minded   above   what   it behoves [you]   to be minded;   but  
φρονειν   εις   το   σωφρονειν   εκαστω   ως   ο   θεος   εμερισεν   μετρον  
to be minded   so as     to be sober-minded   to each   as     God   divided   a measure  
πιστεως    
of faith.    
  καθαπερ   γαρ   εν   ενι   σωματι   μελη   πολλα   εχομεν   τα   δε   μελη  
    For even as     in   one   body   members 2   many 1   we have,   but the     members  
παντα   ου   την   αυτην   εχει   πραξιν    
all   not 2   the 3   same 4   have 1   function;    
  ουτως   οι   πολλοι   εν   σωμα   εσμεν   εν   χριστω   ο   δε   καθ   εις  
    thus   the 2   many 3   one 5   body 6   we 1 are 4   in   Christ   and each one        
αλληλων   μελη    
of 2 each 3 other 4   members. 1    
  εχοντες   δε   χαρισματα   κατα   την   χαριν   την   δοθεισαν   ημιν  
    But having     gifts 2   according 3 to 4   the 5   grace 6   which 7   is 8 given 9   to 10 us 11  
διαφορα   ειτε   προφητειαν   κατα   την   αναλογιαν   της   πιστεως    
different, 1   whether   prophecy--   according to   the   proportion     of faith;    
  ειτε   διακονιαν   εν   τη   διακονια   ειτε   ο   διδασκων   εν   τη   διδασκαλια    
    or   service--   in     service;   or   he that   teaches--   in     teaching;    
  ειτε   ο   παρακαλων   εν   τη   παρακλησει   ο   μεταδιδους   εν   απλοτητι  
    or   that   exhorts--   in     exhortation;   he that   imparts--   in   simplicity,  
ο   προισταμενος   εν   σπουδη   ο   ελεων   εν   ιλαροτητι    
he that   takes the lead--   with   diligence;   he that   shews mercy--   with   cheerfulness.    
  η   αγαπη   ανυποκριτος   αποστυγουντες   το   πονηρον   κολλωμενοι   τω  
    [Let]   love [be]   unfeigned;   abhorring     evil,   cleaving    
αγαθω    
to good;    
  10  τη   φιλαδελφια   εις   αλληλους   φιλοστοργοι   τη   τιμη  
      in brotherly love   towards   one another   kindly affectioned;   in [giving]   honour  
αλληλους   προηγουμενοι    
one 3 another 4   going 1 before; 2    
  11  τη   σπουδη   μη   οκνηροι   τω   πνευματι   ζεοντες   τω   καιρω  
      in diligence   not   slothful;     in spirit,   fervent;     in 2 season 3  
δουλευοντες    
serving. 1    
  12  τη   ελπιδι   χαιροντες   τη   θλιψει   υπομενοντες   τη   προσευχη  
      In hope,   rejoicing;     in tribulation,   enduring;     in prayer,  
προσκαρτερουντες    
stedfastly continuing;    
  13  ταις   χρειαις   των   αγιων   κοινωνουντες   την   φιλοξενιαν   διωκοντες    
    to the   needs   of the   saints   communicating;     hospitality   pursuing.    
  14  ευλογειτε   τους   διωκοντας   υμας   ευλογειτε   και   μη   καταρασθε    
    Bless   those that   persecute   you;   bless,   and   curse not.      
  15  χαιρειν   μετα   χαιροντων   και   κλαιειν   μετα   κλαιοντων    
    Rejoice   with   rejoicing ones,   and   weep   with   weeping ones;    
  16  το   αυτο   εις   αλληλους   φρονουντες   μη   τα   υψηλα  
    the   same thing   toward   one another   minding,   not   high things    
φρονουντες   αλλα   τοις   ταπεινοις   συναπαγομενοι   μη   γινεσθε  
minding,   but   with the   lowly   going along:   be not    
φρονιμοι   παρ   εαυτοις    
wise   in   yourselves:    
  17  μηδενι   κακον   αντι   κακου   αποδιδοντες   προνοουμενοι   καλα  
    to no one   evil   for   evil   rendering:   providing   right [things]  
ενωπιον   παντων   ανθρωπων    
before   all   men:    
  18  ει   δυνατον   το   εξ   υμων   μετα   παντων   ανθρωπων  
    if   possible,   as to yourselves,       with   all   men  
ειρηνευοντες    
being at peace;    
  19  μη   εαυτους   εκδικουντες   αγαπητοι   αλλα   δοτε   τοπον   τη   οργη  
    not   yourselves   avenging,   beloved,   but   give   place     to wrath;  
γεγραπται   γαρ   εμοι   εκδικησις   εγω   ανταποδωσω   λεγει   κυριος    
for it has been written,     To me   vengeance!   I   will recompense,   says [the]   Lord.    
  20  εαν   ουν   πεινα   ο   εχθρος   σου   ψωμιζε   αυτον   εαν   διψα  
    If   therefore   should hunger     enemy 2   thine, 1   feed   him;   if   he should thirst,  
ποτιζε   αυτον   τουτο   γαρ   ποιων   ανθρακας   πυρος   σωρευσεις   επι   την  
give drink 2   him; 1   this 4   for 3   doing,   coals   of fire   thou wilt heap   upon    
κεφαλην   αυτου    
head 2   his. 1    
  21  μη   νικω   υπο   του   κακου   αλλα   νικα   εν   τω   αγαθω   το  
    Be not overcome     by     evil,   but   overcome   with 2     good 3    
κακον    
evil. 1