ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Acts of the Apostles

 

CHAPTER 20
  μετα   δε   το   παυσασθαι   τον   θορυβον   προσκαλεσαμενος   ο   παυλος   τους
    But after       ceased 3   the 1   tumult, 2   having 5 called 6 to 7 [him] 8     Paul 4   the
  μαθητας   και   ασπασαμενος   εξηλθεν   πορευθηναι   εις   την   μακεδονιαν    
  disciples,   and   saluted [them],   went away   to go   to     Macedonia.    
  διελθων   δε   τα   μερη   εκεινα   και   παρακαλεσας   αυτους  
    And having passed through       those parts,     and   having exhorted   them  
λογω   πολλω   ηλθεν   εις   την   ελλαδα    
with discourse 2   much, 1   he came   to     Greece.    
  ποιησας   τε   μηνας   τρεις   γενομενης   αυτω   επιβουλης   υπο  
    And having continued     months 2   three, 1   having been made   against him   a plot   by  
των   ιουδαιων   μελλοντι   αναγεσθαι   εις   την   συριαν   εγενετο   γνωμη   του
the   Jews   being about   to sail   into     Syria,   arose 3   a 1 purpose 2  
  υποστρεφειν   δια   μακεδονιας    
  to return   through   Macedonia.    
  συνειπετο   δε   αυτω   αχρι   της   ασιας   σωπατρος   βεροιαιος  
    And accompanied     him   as far as     Asia   Sopater   a Beroean,  
θεσσαλονικεων   δε   αρισταρχος   και   σεκουνδος   και   γαιος   δερβαιος   και  
and of Thessalonians     Aristarchus   and   Secundus,   and   Gaius   of Derbe   and  
τιμοθεος   ασιανοι   δε   τυχικος   και   τροφιμος    
Timotheus,   and of Asia     Tychicus   and   Trophimus.    
  ουτοι   προελθοντες   εμενον   ημας   εν   τρωαδι    
    These   having gone before   waited for   us   in   Troas;    
  ημεις   δε   εξεπλευσαμεν   μετα   τας   ημερας   των   αζυμων   απο  
    but we     sailed away   after   the   days   of the   unleavened bread   from  
φιλιππων   και   ηλθομεν   προς   αυτους   εις   την   τρωαδα   αχρις   ημερων   πεντε
Philippi,   and   came   to   them   at     Troas   in   days 2   five, 1
  ου   διετριψαμεν   ημερας   επτα    
  where   we stayed   days 2   seven. 1    
  εν   δε   τη   μια   των   σαββατων   συνηγμενων   των   μαθητων  
    And on     the   first [day]   of the   week,   having 3 been 4 assembled 5   the 1   disciples 2  
του   κλασαι   αρτον   ο   παυλος   διελεγετο   αυτοις   μελλων   εξιεναι   τη  
  to break   bread,     Paul   discoursed   to them,   about   to depart   on the  
επαυριον   παρετεινεν   τε   τον   λογον   μεχρι   μεσονυκτιου    
morrow;   and he continued     the   discourse   till   midnight.    
  ησαν   δε   λαμπαδες   ικαναι   εν   τω   υπερωω   ου   ησαν   συνηγμενοι    
    And were 3     lamps 2   many 1   in   the   upper room   where   there were   assembled.    
  καθημενος   δε   τις   νεανιας   ονοματι   ευτυχος   επι   της   θυριδος  
    And was sitting     a certain   youth,   by name   Eutychus,   by   the   window,  
καταφερομενος   υπνω   βαθει   διαλεγομενου   του   παυλου   επι  
overpowered   by sleep 2   deep, 1   as discoursed 2     Paul 1   for a longer time,  
πλειον   κατενεχθεις   απο   του   υπνου   επεσεν   απο   του   τριστεγου  
  having been overpowered   by   the   sleep   he fell   from 2   the 3   third 4 story 5  
κατω   και   ηρθη   νεκρος    
down, 1   and   was taken up   dead.    
  10  καταβας   δε   ο   παυλος   επεπεσεν   αυτω   και   συμπεριλαβων  
    But having 2 descended 3       Paul 1   fell upon   him,   and   having embraced [him]  
ειπεν   μη   θορυβεισθε   η   γαρ   ψυχη   αυτου   εν   αυτω   εστιν    
said,   Do not make a tumult,     for the     life   of him   in   him   is.    
  11  αναβας   δε   και   κλασας   αρτον   και   γευσαμενος   εφ  
    And having gone up     and   having broken   bread   and   having eaten,   and for long  
ικανον   τε   ομιλησας   αχρις   αυγης   ουτως   εξηλθεν    
    having conversed   until   day-break,   so   he departed.    
  12  ηγαγον   δε   τον   παιδα   ζωντα   και   παρεκληθησαν   ου   μετριως    
    And they brought     the   boy   alive,   and   were comforted   not   a little.    
  13  ημεις   δε   προελθοντες   επι   το   πλοιον   ανηχθημεν   εις   την   ασσον  
    But we     having gone before   to   the   ship   sailed   to     Assos,  
εκειθεν   μελλοντες   αναλαμβανειν   τον   παυλον   ουτως   γαρ   ην  
there 3   being 1 about 2   to take in     Paul;   for so,     he had appointed,  
διατεταγμενος   μελλων   αυτος   πεζευειν    
  being 2 about 3   himself 1   to go on foot.    
  14  ως   δε   συνεβαλεν   ημιν   εις   την   ασσον   αναλαβοντες   αυτον  
    And when     he met with   us   at     Assos,   having taken in 2   him 1  
ηλθομεν   εις   μιτυληνην    
we came   to   Mitylene;    
  15  κακειθεν   αποπλευσαντες   τη   επιουση   κατηντησαμεν   αντικρυ  
    and thence   having sailed away,   on the   following [day]   arrived   opposite  
χιου   τη   δε   ετερα   παρεβαλομεν   εις   σαμον   και   μειναντες   εν  
Chios,   and the     next [day]   we arrived   at   Samos;   and   having remained   at  
τρωγυλλιω   τη   εχομενη   ηλθομεν   εις   μιλητον    
Trogyllium,   the   next [day]   we came   to   Miletus:    
  16  εκρινεν   γαρ   ο   παυλος   παραπλευσαι   την   εφεσον   οπως  
    for had 2 decided 3       Paul 1   to sail by     Ephesus,   so that  
μη   γενηται   αυτω   χρονοτριβησαι   εν   τη   ασια   εσπευδεν   γαρ  
it might not happen     to him   to spend time   in     Asia;   he was hastened    
ει   δυνατον   ην   αυτω   την   ημεραν   της   πεντηκοστης   γενεσθαι   εις  
if   possible   it was   for him   the   day     of Pentecost   to be   in  
ιεροσολυμα    
Jerusalem.    
  17  απο   δε   της   μιλητου   πεμψας   εις   εφεσον   μετεκαλεσατο   τους  
    And from       Miletus   having sent   to   Ephesus   he called for   the  
πρεσβυτερους   της   εκκλησιας    
elders   of the   assembly.    
  18  ως   δε   παρεγενοντο   προς   αυτον   ειπεν   αυτοις   υμεις   επιστασθε   απο
    And when     they were come   to   him   he said   to them,   Ye   know,   from
  πρωτης   ημερας   αφ   ης   επεβην   εις   την   ασιαν   πως   μεθ   υμων   τον   παντα  
  the first   day   on   which   I arrived   in     Asia,   how   with   you   all the    
χρονον   εγενομην    
time   I was,    
  19  δουλευων   τω   κυριω   μετα   πασης   ταπεινοφροσυνης   και   πολλων  
    serving   the   Lord   with   all   humility   and   many  
δακρυων   και   πειρασμων   των   συμβαντων   μοι   εν   ταις   επιβουλαις  
tears   and   temptations,   which   happened   to me   through   the   plots  
των   ιουδαιων    
of the   Jews;    
  20  ως   ουδεν   υπεστειλαμην   των   συμφεροντων   του   μη   αναγγειλαι  
    how   nothing   I kept back   of what   is profitable   so as not     to announce [it]  
υμιν   και   διδαξαι   υμας   δημοσια   και   κατ   οικους    
to you,   and   to teach   you   publicly   and   from house to house,      
  21  διαμαρτυρομενος   ιουδαιοις   τε   και   ελλησιν   την   εις   τον   θεον  
    earnestly testifying   both to Jews     and   Greeks     toward 2     God 3  
μετανοιαν   και   πιστιν   την   εις   τον   κυριον   ημων   ιησουν   χριστον    
repentance 1   and   faith     towared   our Lord       Jesus   Christ.    
  22  και   νυν   ιδου   εγω   δεδεμενος   τω   πνευματι   πορευομαι   εις   ιερουσαλημ  
    And   now,   lo,   I,   bound   in the   spirit,   go   to   Jerusalem,  
τα   εν   αυτη   συναντησοντα   μοι   μη   ειδως    
the things which   in   it   shall happen   to me   not   knowing;    
  23  πλην   οτι   το   πνευμα   το   αγιον   κατα   πολιν   διαμαρτυρεται   λεγον   οτι
    except   that   the   Spirit   the   Holy   in every city     fully testifies,   saying   that
  δεσμα   με   και   θλιψεις   μενουσιν    
  bonds   me 4   and 1   tribulations 2   await. 3    
  24  αλλ   ουδενος   λογον   ποιουμαι   ουδε   εχω   την   ψυχην   μου   τιμιαν  
    But   of 4 nothing 5   account 3   I 1 make, 2   nor   hold I     life 2   my 1   dear  
εμαυτω   ως   τελειωσαι   τον   δρομον   μου   μετα   χαρας   και   την  
to myself,   so as   to finish   my course       with   joy,   and   the  
διακονιαν   ην   ελαβον   παρα   του   κυριου   ιησου   διαμαρτυρασθαι   το  
ministry   which   I received   from   the   Lord   Jesus,   to testify fully   the  
ευαγγελιον   της   χαριτος   του   θεου    
glad tidings   of the   grace     of God.    
  25  και   νυν   ιδου   εγω   οιδα   οτι   ουκετι   οψεσθε   το   προσωπον   μου   υμεις
    And   now,   lo,   I   know   that   no more   will 3 see 4   my 5 face 6       ye 1
  παντες   εν   οις   διηλθον   κηρυσσων   την   βασιλειαν   του   θεου    
  all, 2   among   whom   I have gone about   proclaiming   the   kingdom     of God.    
  26  διο   μαρτυρομαι   υμιν   εν   τη   σημερον   ημερα   οτι   καθαρος   εγω  
    Wherefore   I testify   to you   in   this day       that   pure   I [am]  
απο   του   αιματος   παντων    
from   the   blood   of all,    
  27  ου   γαρ   υπεστειλαμην   του   μη   αναγγειλαι   υμιν   πασαν   την   βουλην  
    for not 3     I 1 kept 2 back       from announcing   to you   all   the   counsel  
του   θεου    
  of God.    
  28  προσεχετε   ουν   εαυτοις   και   παντι   τω   ποιμνιω   εν   ω   υμας   το  
    Take heed   therefore   to yourselves   and   to all   the   flock,   wherein     you 7   the 1  
πνευμα   το   αγιον   εθετο   επισκοπους   ποιμαινειν   την   εκκλησιαν   του  
Spirit 2   the 3   Holy 4   did 5 set 6   overseers,   to shepherd   the   assembly    
θεου   ην   περιεποιησατο   δια   του   ιδιου   αιματος    
of God,   which   he purchased   with   the   of 2 his 3 own 4   blood. 1    
  29  εγω   γαρ   οιδα   τουτο   οτι   εισελευσονται   μετα   την   αφιξιν   μου  
    For I     know   this,   that   will come in   after   my departure      
λυκοι   βαρεις   εις   υμας   μη   φειδομενοι   του   ποιμνιου    
wolves 2   grevious 1   amongst   you,   not   sparing   the   flock;    
  30  και   εξ   υμων   αυτων   αναστησονται   ανδρες   λαλουντες  
    and   from amongst   your own selves     will rise up   men   speaking  
διεστραμμενα   του   αποσπαν   τους   μαθητας   οπισω   αυτων    
perverted things,     to draw away   the   disciples   after   themselves.    
  31  διο   γρηγορειτε   μνημονευοντες   οτι   τριετιαν   νυκτα   και   ημεραν  
    Wherefore   watch,   remembering   that   three years   night   and   day  
ουκ   επαυσαμην   μετα   δακρυων   νουθετων   ενα   εκαστον    
I ceased not     with   tears   admonishing   one 2   each. 1    
  32  και   τανυν   παρατιθεμαι   υμας   αδελφοι   τω   θεω   και   τω   λογω  
    And   now   I commit   you,   brethren,     to God   and   to the   word  
της   χαριτος   αυτου   τω   δυναμενω   εποικοδομησαι   και   δουναι   υμιν  
of his grace,       which   is able   to build up   and   to give   you  
κληρονομιαν   εν   τοις   ηγιασμενοις   πασιν    
an inheritance   among   the 2   sanctified 3   all. 1    
  33  αργυριου   η   χρυσιου   η   ιματισμου   ουδενος   επεθυμησα    
    Silver   or   gold   or   clothing   of no one   I desired.    
  34  αυτοι   δε   γινωσκετε   οτι   ταις   χρειαις   μου   και   τοις   ουσιν  
    But yourselves     know   that     to my needs     and   to those who   were  
μετ   εμου   υπηρετησαν   αι   χειρες   αυται    
with   me   did minister 3     these 1 hands. 2      
  35  παντα   υπεδειξα   υμιν   οτι   ουτως   κοπιωντας   δει  
    All things   I shewed   you   that   thus   labouring   it behoves [us]  
αντιλαμβανεσθαι   των   ασθενουντων   μνημονευειν   τε   των   λογων   του  
to aid   those   being weak,   and to remember     the   words   of the  
κυριου   ιησου   οτι   αυτος   ειπεν   μακαριον   εστιν   διδοναι   μαλλον   η  
Lord   Jesus   that   himself   said,   Blessed 2   it 3 is 4   to 5 give 6   more 1   than  
λαμβανειν    
to receive.    
  36  και   ταυτα   ειπων   θεις   τα   γονατα   αυτου   συν   πασιν  
    And   these things   having said   having bowed   his knees       with   all 2  
αυτοις   προσηυξατο    
them 1   he prayed.    
  37  ικανος   δε   εγενετο   κλαυθμος   παντων   και   επιπεσοντες   επι   τον  
    And much 3     there 1 was 2   weeping   of all:   and   falling   upon   the  
τραχηλον   του   παυλου   κατεφιλουν   αυτον    
neck     of Paul   they ardently kissed   him,    
  38  οδυνωμενοι   μαλιστα   επι   τω   λογω   ω   ειρηκει   οτι   ουκετι  
    distressed   most of all   for   the   word   which   he had said,   that   no more  
μελλουσιν   το   προσωπον   αυτου   θεωρειν   προεπεμπον   δε   αυτον  
they are about   his face       to see.   And they accompanied     him  
εις   το   πλοιον    
to   the   ship.