ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Acts of the Apostles

 

CHAPTER 7
  ειπεν   δε   ο   αρχιερευς   ει   αρα   ταυτα   ουτως   εχει    
    And said 4     the 1   high 2 priest, 3     Then 6   these 7 things 8   so 9   are? 5    
  ο   δε   εφη   ανδρες   αδελφοι   και   πατερες   ακουσατε   ο   θεος   της   δοξης  
    And he     said,   Men   brethren   and   fathers,   hearken.   The   God     of glory  
ωφθη   τω   πατρι   ημων   αβρααμ   οντι   εν   τη   μεσοποταμια   πριν   η  
appeared   to our father       Abraham   being   in     Mesopotamia,   before    
κατοικησαι   αυτον   εν   χαρραν    
dwelt 2   he 1   in   Charran,    
  και   ειπεν   προς   αυτον   εξελθε   εκ   της   γης   σου   και   εκ   της   συγγενειας  
    and   said   to   him,   Go out   from   thy land       and   from     kindred 2  
σου   και   δευρο   εις   γην   ην   αν   σοι   δειξω    
thy 1   and   come   into   land   which     to thee   I will shew.    
  τοτε   εξελθων   εκ   γης   χαλδαιων   κατωκησεν   εν   χαρραν   κακειθεν  
    Then   going out   from   [the] land   of Chaldeans,   he dwelt   in   Charran,   and thence  
μετα   το   αποθανειν   τον   πατερα   αυτου   μετωκισεν   αυτον   εις   την  
after     died 3   his 1 father, 2       he removed   him   into   this land  
γην   ταυτην   εις   ην   υμεις   νυν   κατοικειτε    
    in   which   ye   now   dwell.    
  και   ουκ   εδωκεν   αυτω   κληρονομιαν   εν   αυτη   ουδε   βημα   ποδος  
    And   not 3   he 1 did 2 give   to him   an inheritance   in   it,   not even   a foot’s tread;    
και   επηγγειλατο   αυτω   δουναι   εις   κατασχεσιν   αυτην   και   τω  
and   promised   to him   to give   for 2   a 3 possession 4   it, 1   and   to his seed  
σπερματι   αυτου   μετ   αυτον   ουκ   οντος   αυτω   τεκνου    
    after   him,   there not being     to him   a child.    
  ελαλησεν   δε   ουτως   ο   θεος   οτι   εσται   το   σπερμα   αυτου  
    And spoke 2     thus 2     God: 1   That   shall 3 be 4   his 1 seed 2      
παροικον   εν   γη   αλλοτρια   και   δουλωσουσιν   αυτο   και   κακωσουσιν  
a sojourner   in   a land 2   strange, 1   and   they will enslave   it   and   ill-treat [it]  
ετη   τετρακοσια    
years 3   four 1 hundred; 2    
  και   το   εθνος   ω   εαν   δουλευσωσιν   κρινω   εγω   ειπεν   ο   θεος  
    and   the   nation   to which     they may be in bondage   will judge 2   I, 1   said     God;  
και   μετα   ταυτα   εξελευσονται   και   λατρευσουσιν   μοι   εν   τω   τοπω  
and   after   these things   they shall come forth   and   serve   me   in     place 2  
τουτω    
this. 1    
  και   εδωκεν   αυτω   διαθηκην   περιτομης   και   ουτως   εγεννησεν   τον  
    And   he gave   to him   a covenant   of circumcision;   and   thus   he begat    
ισαακ   και   περιετεμεν   αυτον   τη   ημερα   τη   ογδοη   και   ο   ισαακ   τον  
Isaac,   and   circumcised   him   the   day 2     eighth; 1   and     Isaac [begat]    
ιακωβ   και   ο   ιακωβ   τους   δωδεκα   πατριαρχας    
Jacob,   and     Jacob   the   twelve   patriarchs.    
  και   οι   πατριαρχαι   ζηλωσαντες   τον   ιωσηφ   απεδοντο   εις   αιγυπτον   και  
    And   the   patriarchs,   envying     Joseph,   sold [him]   into   Egypt.   And  
ην   ο   θεος   μετ   αυτου    
was 2     God 1   with   him,    
  10  και   εξειλετο   αυτον   εκ   πασων   των   θλιψεων   αυτου   και  
    and   delivered   him   out of   all   his tribulations,       and  
εδωκεν   αυτω   χαριν   και   σοφιαν   εναντιον   φαραω   βασιλεως   αιγυπτου   και
gave   him   favour   and   wisdom   before   Pharoah   king   of Egypt,   and
  κατεστησεν   αυτον   ηγουμενον   επ   αιγυπτον   και   ολον   τον   οικον  
  he appoointed   him   ruler   over   Egypt   and   whole 2   his house. 1    
αυτου    
   
  11  ηλθεν   δε   λιμος   εφ   ολην   την   γην   αιγυπτου   και   χανααν   και  
    But came 3     a 1 famine 2   upon   whole 2   the 1   land   of Egypt   and   Canaan,   and  
θλιψις   μεγαλη   και   ουχ   ευρισκον   χορτασματα   οι   πατερες  
tribulation 2   great, 1   and   did 3 not 4 find 5     sustenance 6   our fathers.    
ημων    
   
  12  ακουσας   δε   ιακωβ   οντα   σιτα   εν   αιγυπτω   εξαπεστειλεν   τους  
    But having 2 heard 3     Jacob 1   was 5   corn 4   in   Egypt,   sent forth    
πατερας   ημων   πρωτον    
fathers 2   our 1   first;    
  13  και   εν   τω   δευτερω   ανεγνωρισθη   ιωσηφ   τοις   αδελφοις   αυτου  
    and   at   the   second time   was made known   Joseph   to his brethren,      
και   φανερον   εγενετο   τω   φαραω   το   γενος   του   ιωσηφ    
and   known 2   became 1     to Pharoah   the   family     of Joseph.    
  14  αποστειλας   δε   ιωσηφ   μετεκαλεσατο   τον   πατερα   αυτου   ιακωβ   και  
    And having sent     Joseph   he called for     his father     Jacob,   and  
πασαν   την   συγγενειαν   αυτου   εν   ψυχαις   εβδομηκοντα   πεντε    
all   his kindred,       in   souls 3   seventy 1   five. 2    
  15  κατεβη   δε   ιακωβ   εις   αιγυπτον   και   ετελευτησεν   αυτος   και  
    And went down     Jacob   into   Egypt   and   died,   he   and  
οι   πατερες   ημων    
our fathers,        
  16  και   μετετεθησαν   εις   συχεμ   και   ετεθησαν   εν   τω   μνηματι   ο   ωνησατο
    and   were carried over   to   Sychem,   and   were placed   in   the   tomb   which   bought 2
  αβρααμ   τιμης   αργυριου   παρα   των   υιων   εμμορ   του   συχεμ    
  Abraham 1   for a sum   of money   from   the   sons   of Emmor     of Sychem.    
  17  καθως   δε   ηγγιζεν   ο   χρονος   της   επαγγελιας   ης   ωμοσεν   ο   θεος   τω  
    But as     drew near   the   time   of the   promise   which   swore 2     God 1    
αβρααμ   ηυξησεν   ο   λαος   και   επληθυνθη   εν   αιγυπτω    
to Abraham,   increased 3   the 1   people 2   and   multiplied   in   Egypt,    
  18  αχρις   ου   ανεστη   βασιλευς   ετερος   ος   ουκ   ηδει   τον   ιωσηφ    
    until     arose   king 2   another, 1   who   knew not       Joseph.    
  19  ουτος   κατασοφισαμενος   το   γενος   ημων   εκακωσεν   τους  
    He   having dealt subtilly with   our race,       ill-treated   our fathers,  
πατερας   ημων   του   ποιειν   εκθετα   τα   βρεφη   αυτων   εις   το  
      making   exposed 3   their 1 babes 2       that    
μη   ζωογονεισθαι    
they might not live.      
  20  εν   ω   καιρω   εγεννηθη   μωσης   και   ην   αστειος   τω   θεω   ος  
    In   which   time   was born   Moses,   and   was   beautiful     to God;   who  
ανετραφη   μηνας   τρεις   εν   τω   οικω   του   πατρος   αυτου    
was brought up   months 2   three 1   in   the   house   of his father.        
  21  εκτεθεντα   δε   αυτον   ανειλετο   αυτον   η   θυγατηρ   φαραω   και  
    And being 2 exposed 3     he, 1   took up   him   the   daughter   of Pharoah,   and  
ανεθρεψατο   αυτον   εαυτη   εις   υιον    
brought up   him   for herself   for   a son.    
  22  και   επαιδευθη   μωσης   παση   σοφια   αιγυπτιων   ην   δε  
    And   was 2 instructed 3   Moses 1   in all   [the] wisdom   of [the] Egyptians,   and he was    
δυνατος   εν   λογοις   και   εν   εργοις    
mighty   in   words   and   in   deeds.    
  23  ως   δε   επληρουτο   αυτω   τεσσαρακονταετης   χρονος   ανεβη   επι  
    And when     was fulfilled   to him   of 3 forty 4 years 5   a 1 period, 2   it came   into  
την   καρδιαν   αυτου   επισκεψασθαι   τους   αδελφους   αυτου   τους  
his heart       to look upon   his brethren       the  
υιους   ισραηλ    
sons   of Israel;    
  24  και   ιδων   τινα   αδικουμενον   ημυνατο   και   εποιησεν  
    and   having seen   a certain one   being wronged,   he defended [him]   and   avenged  
εκδικησιν   τω   καταπονουμενω   παταξας   τον   αιγυπτιον    
  him   being oppressed,   having smitten   the   Egyptian.    
  25  ενομιζεν   δε   συνιεναι   τους   αδελφους   αυτου   οτι   ο   θεος  
    For he thought     would 3 understand 4   his 1 brethren 2       that     God  
δια   χειρος   αυτου   διδωσιν   αυτοις   σωτηριαν   οι   δε   ου  
by   hand 2   his 1   is giving   them   salvation.   But they     understood not.  
συνηκαν    
   
  26  τη   τε   επιουση   ημερα   ωφθη   αυτοις   μαχομενοις   και  
    And on the     following   day   he appeared   to those who   were contending,   and  
συνηλασεν   αυτους   εις   ειρηνην   ειπων   ανδρες   αδελφοι   εστε   υμεις   ινα  
urged   them   to   peace,   saying,   Men   brethren 3   are 2   ye, 1   why  
τι   αδικειτε    
wrong ye   one another?    
  27  ο   δε   αδικων   τον   πλησιον   απωσατο   αυτον   ειπων   τις  
    But he who     was wronging [his]     neighbour   thurst away   him,   saying,   Who  
σε   κατεστησεν   αρχοντα   και   δικαστην   εφ   ημας    
thee 2   appointed 1   ruler   and   judge   over   us?    
  28  μη   ανελειν   με   συ   θελεις   ον   τροπον   ανειλες   χθες  
      To put to death   me   thou 2   wishest, 1   in the way     thou puttest to death   yesterday  
τον   αιγυπτιον    
the   Egyptian?    
  29  εφυγεν   δε   μωσης   εν   τω   λογω   τουτω   και   εγενετο   παροικος   εν  
    And fled 2     Moses 1   at   this saying,       and   became   a sojourner   in  
γη   μαδιαμ   ου   εγεννησεν   υιους   δυο    
[the] land   of Madiam,   where   he begat   sons 2   two. 1    
  30  και   πληρωθεντων   ετων   τεσσαρακοντα   ωφθη   αυτω   εν   τη   ερημω   του
    And   being 3 fulfilled 4   years 2   forty 1   appeared   to him   in   the   desert   of the
  ορους   σινα   αγγελος   κυριου   εν   φλογι   πυρος   βατου    
  Mount   Sina   an angel   of [the] Lord   in   a flame   of fire   of a bush.    
  31  ο   δε   μωσης   ιδων   εθαυμασεν   το   οραμα   προσερχομενου   δε  
    And Moses       seeing [it]   wondered at   the   vision;   and coming 2 near 3    
αυτου   κατανοησαι   εγενετο   φωνη   κυριου   προς   αυτον    
he 1   to consider [it],   there was   a voice   of [the] Lord   to   him,    
  32  εγω   ο   θεος   των   πατερων   σου   ο   θεος   αβρααμ   και   ο   θεος  
    I [am]   the   God   of thy fathers,       the   God   of Abraham   and   the   God  
ισαακ   και   ο   θεος   ιακωβ   εντρομος   δε   γενομενος   μωσης   ουκ  
of Isaac   and   the   God   of Jacob.   And trembling 4     having 2 become 3   Moses 1   he durst not  
ετολμα   κατανοησαι    
  consider [it].    
  33  ειπεν   δε   αυτω   ο   κυριος   λυσον   το   υποδημα   των   ποδων   σου   ο  
    And said 3     to 4 him 5   the 1   Lord. 2   Loose   the   sandal     of feet 2   thy, 1   for the  
γαρ   τοπος   εν   ω   εστηκας   γη   αγια   εστιν    
  place   on   which   thou standest,   ground 3   holy 2   is. 1    
  34  ιδων   ειδον   την   κακωσιν   του   λαου   μου   του   εν   αιγυπτω   και   του  
    Seeing,   I saw   the   ill-treatment   of my people         in   Egypt,   and    
στεναγμου   αυτων   ηκουσα   και   κατεβην   εξελεσθαι   αυτους   και   νυν   δευρο  
their groaning     heard,   and   came down   to take out 2   them; 1   and   now   come,  
αποστελω   σε   εις   αιγυπτον    
I will send   thee   to   Egypt.    
  35  τουτον   τον   μωυσην   ον   ηρνησαντο   ειποντες   τις   σε   κατεστησεν  
    This     Moses,   whom   they refused,   saying,   Who   thee 2   appointed 1  
αρχοντα   και   δικαστην   τουτον   ο   θεος   αρχοντα   και   λυτρωτην  
ruler   and   judge?   him     God [as] 2   ruler 3   and 4   redeemer 5  
απεστειλεν   εν   χειρι   αγγελου   του   οφθεντος   αυτω   εν   τη   βατω    
sent 1   by   [the] hand   of [the] angel   who   appeared   to him   in   the   bush.    
  36  ουτος   εξηγαγεν   αυτους   ποιησας   τερατα   και   σημεια   εν   γη  
    This one   led out   them,   having wrought   wonders   and   signs   in [the]   land  
αιγυπτου   και   εν   ερυθρα   θαλασση   και   εν   τη   ερημω   ετη   τεσσαρακοντα    
of Egypt   and   in   [the] Red   Sea,   and   in   the   wilderness   years 2   forty. 1    
  37  ουτος   εστιν   ο   μωυσης   ο   ειπων   τοις   υιοις   ισραηλ   προφητην   υμιν  
    This   is   the   Moses   who   said   to the   sons   of Israel,   A prophet   to you  
αναστησει   κυριος   ο   θεος   υμων   εκ   των   αδελφων   υμων   ως   εμε  
will 5 raise 6 up 7   [the] 1 Lord 2     God 4   your 3   from among     brethren 2   your 1   like   me,  
αυτου   ακουσεσθε    
him   ye shall hear.    
  38  ουτος   εστιν   ο   γενομενος   εν   τη   εκκλησια   εν   τη   ερημω   μετα   του  
    This   is   he who   was   in   the   assembly   in   the   wilderness   with   the  
αγγελου   του   λαλουντος   αυτω   εν   τω   ορει   σινα   και   των   πατερων
angel   who   spoke   to him   in   the   mount   Sina,   and   with our fathers;  
  ημων   ος   εδεξατο   λογια   ζωντα   δουναι   ημιν    
    who   received   oracles 2   living 1   to give   to us:    
  39  ω   ουκ   ηθελησαν   υπηκοοι   γενεσθαι   οι   πατερες   ημων
    to whom   would 3 not 4     subject 6   be 5   our 1 fathers, 2     our
  αλλ   απωσαντο   και   εστραφησαν   ταις   καρδιαις   αυτων   εις  
  but   thrust [him] away,   and   turned back   their hearts       to  
αιγυπτον    
Egypt,    
  40  ειποντες   τω   ααρων   ποιησον   ημιν   θεους   οι   προπορευσονται   ημων   ο  
    saying     to Aaron,   Make   us   gods   who   shall go before   us;    
γαρ   μωσης   ουτος   ος   εξηγαγεν   ημας   εκ   γης   αιγυπτου   ουκ  
for   Moses 2   that 1   who   brought out 2   us 1   from   [the] land   of Egypt,   we know not  
οιδαμεν   τι   γεγονεν   αυτω    
  what   has happened   to him.    
  41  και   εμοσχοποιησαν   εν   ταις   ημεραις   εκειναις   και   ανηγαγον   θυσιαν
    And   they made a calf   in   those days,       and   offered   sacrifice
  τω   ειδωλω   και   ευφραινοντο   εν   τοις   εργοις   των   χειρων   αυτων    
  to the   idol,   and   rejoiced   in   the   works   of their hands.        
  42  εστρεψεν   δε   ο   θεος   και   παρεδωκεν   αυτους   λατρευειν   τη   στρατια  
    Turned 3   but 1     God 2   and   delivered up   them   to serve   the   host  
του   ουρανου   καθως   γεγραπται   εν   βιβλω   των   προφητων   μη  
of the   heaven;   as   it has been written   in [the]   book   of the   prophets,    
σφαγια   και   θυσιας   προσηνεγκατε   μοι   ετη   τεσσαρακοντα   εν   τη  
Slain 4 beasts 5   and 6   sacrifices 7   did 1 ye 2 offer 3   to me   years 2   forty 1   in   the  
ερημω   οικος   ισραηλ    
wilderness,   O house   of Israel?    
  43  και   ανελαβετε   την   σκηνην   του   μολοχ   και   το   αστρον   του   θεου  
    And   ye took up   the   tabernacle     of Moloch,   and   the   star   of your god    
υμων   ρεμφαν   τους   τυπους   ους   εποιησατε   προσκυνειν   αυτοις   και  
  Remphan,   the   models   which   ye made   to worship   them;   and  
μετοικιω   υμας   επεκεινα   βαβυλωνος    
I will remove   you   beyond   Babylon.    
  44  η   σκηνη   του   μαρτυριου   ην   εν   τοις   πατρασιν   ημων   εν   τη  
    The   tabernacle   of the   testimony   was   among   our fathers       in   the  
ερημω   καθως   διεταξατο   ο   λαλων   τω   μωση   ποιησαι   αυτην  
wilderness,   as   commanded   he who   spoke     to Moses,   to make   it  
κατα   τον   τυπον   ον   εωρακει    
according to   the   model   which   he had seen;    
  45  ην   και   εισηγαγον   διαδεξαμενοι   οι   πατερες  
    which   also   brought 7 in 8   having 3 received 4 by 5 succession 6   our 1 fathers 2    
ημων   μετα   ιησου   εν   τη   κατασχεσει   των   εθνων   ων   εξωσεν   ο   θεος  
  with   Joshua   in   the   taking possession   of the   nations,   whom   drove out     God  
απο   προσωπου   των   πατερων   ημων   εως   των   ημερων   δαβιδ    
from [the]   face   of our fathers,       until   the   days   of David;    
  46  ος   ευρεν   χαριν   ενωπιον   του   θεου   και   ητησατο   ευρειν   σκηνωμα   τω  
    who   found   favour   before     God,   and   asked   to find   a tabernacle   for the  
θεω   ιακωβ    
God   of Jacob;    
  47  σολομων   δε   ωκοδομησεν   αυτω   οικον    
    but Solomon     built   him   a house.    
  48  αλλ   ουχ   ο   υψιστος   εν   χειροποιητοις   ναοις   κατοικει   καθως   ο  
    But   not 4   the 1   Most 2 High 3   in   hand-made   temples   dwells;   as   the  
προφητης   λεγει    
prophet   says,    
  49  ο   ουρανος   μοι   θρονος   η   δε   γη   υποποδιον   των   ποδων   μου  
    The   heaven [is]   to me   a throne   and the     earth   a footstool   of my feet:      
ποιον   οικον   οικοδομησετε   μοι   λεγει   κυριος   η   τις   τοπος   της  
what   house   will ye build   me?   says   [the] Lord,   or   what   [the] place   of my rest?  
καταπαυσεως   μου    
     
  50  ουχι   η   χειρ   μου   εποιησεν   ταυτα   παντα    
    not 2   my 3 hand 4       made 1   these 6 things 7   all? 5    
  51  σκληροτραχηλοι   και   απεριτμητοι   τη   καρδια   και   τοις   ωσιν   υμεις   αει  
    O stiffnecked   and   uncircumcised     in heart   and     ears,   ye   always  
τω   πνευματι   τω   αγιω   αντιπιπτετε   ως   οι   πατερες   υμων   και   υμεις    
the   Spirit   the   Holy   resist;   as   your fathers,       also   ye.    
  52  τινα   των   προφητων   ουκ   εδιωξαν   οι   πατερες  
    Which   of the   prophets   did not persecute 3     your 1 fathers? 2    
υμων   και   απεκτειναν   τους   προκαταγγειλαντας   περι   της  
  and   they killed   those who   before announced   concerning   the  
ελευσεως   του   δικαιου   ου   νυν   υμεις   προδοται   και   φονεις   γεγενησθε
coming   of the   Just One,   of whom   now   ye   betrayers   and   murderers   have become!
   
  53  οιτινες   ελαβετε   τον   νομον   εις   διαταγας   αγγελων   και   ουκ  
    who   received   the   law   by   [the] disposition   of angels,   and   kept [it] not.  
εφυλαξατε    
   
  54  ακουοντες   δε   ταυτα   διεπριοντο   ταις   καρδιαις   αυτων   και  
    And hearing     these things   they were cut   to their hearts,       and  
εβρυχον   τους   οδοντας   επ   αυτον    
gnashed   the   teeth   at   him.    
  55  υπαρχων   δε   πληρης   πνευματος   αγιου   ατενισας   εις   τον  
    But being     full   of [the] Spirit 2   Holy, 1   having looked intently   into    
ουρανον   ειδεν   δοξαν   θεου   και   ιησουν   εστωτα   εκ   δεξιων   του   θεου    
heaven,   he saw   [the] glory   of God,   and   Jesus   standing   at   the right hand     of God,    
  56  και   ειπεν   ιδου   θεωρω   τους   ουρανους   ανεωγμενους   και   τον   υιον   του  
    and   said,   Lo,   I behold   the   heavens   opened,   and   the   Son    
ανθρωπου   εκ   δεξιων   εστωτα   του   θεου    
of man   at 2   the 3 right 4 [hand] 5   standing 1     of God.    
  57  κραξαντες   δε   φωνη   μεγαλη   συνεσχον   τα   ωτα   αυτων   και  
    And crying out     with a voice 2   loud 1   they held   their ears       and  
ωρμησαν   ομοθυμαδον   επ   αυτον    
rushed   with one accord   upon   him,    
  58  και   εκβαλοντες   εξω   της   πολεως   ελιθοβολουν   και   οι   μαρτυρες  
    and   having cast [him]   out of   the   city   they stoned [him].   And   the   witnesses  
απεθεντο   τα   ιματια   αυτων   παρα   τους   ποδας   νεανιου  
laid aside   their garments       at   the   feet   of a young man  
καλουμενου   σαυλου    
called   Saul.    
  59  και   ελιθοβολουν   τον   στεφανον   επικαλουμενον   και   λεγοντα   κυριε  
    And   they stoned     Stephen,   invoking   and   saying.   Lord  
ιησου   δεξαι   το   πνευμα   μου    
Jesus,   receive   my spirit.        
  60  θεις   δε   τα   γονατα   εκραξεν   φωνη   μεγαλη   κυριε   μη  
    And having bowed     the   knees   he cried   with a voice 2   loud, 1   Lord,   lay not  
στησης   αυτοις   την   αμαρτιαν   ταυτην   και   τουτο   ειπων   εκοιμηθη    
  to them   this sin.       And   this   having said   he fell asleep.