ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Gospel of Luke

 

CHAPTER 23
  και   ανασταν   απαν   το   πληθος   αυτων   ηγαγεν   αυτον   επι   τον   πιλατον    
    And   having risen up   all   the   multitude   of them   led   him   to     Pilate.    
  ηρξαντο   δε   κατηγορειν   αυτου   λεγοντες   τουτον   ευρομεν  
    And they began     to accuse   him,   saying,   This [man]   we found  
διαστρεφοντα   το   εθνος   και   κωλυοντα   καισαρι   φορους   διδοναι   λεγοντα
perverting   the   nation,   and   forbidding   to 4 Ceasar 5   tribute 3   to 1 give, 2   saying
  εαυτον   χριστον   βασιλεα   ειναι    
  himself   Christ 2   a 3 king 4   is. 1    
  ο   δε   πιλατος   επηρωτησεν   αυτον   λεγων   συ   ει   ο   βασιλευς  
    And Pilate       questioned   him,   saying,   Thou 2   art 1   the   king  
των   ιουδαιων   ο   δε   αποκριθεις   αυτω   εφη   συ   λεγεις    
of the   Jews?   And he     answering   him   said,   Thou   sayest.    
  ο   δε   πιλατος   ειπεν   προς   τους   αρχιερεις   και   τους   οχλους   ουδεν  
    And Pilate       said   to   the   chief priests   and   the   crowds,   Nothing  
ευρισκω   αιτιον   εν   τω   ανθρωπω   τουτω    
find I   blamable   in   this man.        
  οι   δε   επισχυον   λεγοντες   οτι   ανασειει   τον   λαον   διδασκων  
    But they     were insisting,   saying,     He stirs up   the   people,   teaching  
καθ   ολης   της   ιουδαιας   αρξαμενος   απο   της   γαλιλαιας   εως   ωδε    
throughout   whole 2   the 1   of Judaea,   beginning   from     Galilee   even to   here.    
  πιλατος   δε   ακουσας   γαλιλαιαν   επηρωτησεν   ει   ο   ανθρωπος  
    But Pilate     having heard   Galilee [named]   asked   whether   the   man  
γαλιλαιος   εστιν    
a 2 Galilean 3   is; 1    
  και   επιγνους   οτι   εκ   της   εξουσιας   ηρωδου   εστιν   ανεπεμψεν   αυτον  
    and   having known   that   from   the   jurisdiction   of Herod   he is,   he sent up 2   him 1  
προς   ηρωδην   οντα   και   αυτον   εν   ιεροσολυμοις   εν   ταυταις   ταις   ημεραις    
to   Herod,   being 3   also 2   he 1   at   Jerusalem   in   those     days.    
  ο   δε   ηρωδης   ιδων   τον   ιησουν   εχαρη   λιαν   ην   γαρ   θελων  
    And Herod       seeing     Jesus   rejoiced   greatly,   for he was     wishing  
εξ   ικανου   ιδειν   αυτον   δια   το   ακουειν   πολλα   περι   αυτου  
for long     to see   him,   because of     hearing   many things   concerning   him;  
και   ηλπιζεν   τι   σημειον   ιδειν   υπ   αυτου   γινομενον    
and   he was hoping   some   sign   to see   by 2   him 3   done. 1    
  επηρωτα   δε   αυτον   εν   λογοις   ικανοις   αυτος   δε   ουδεν   απεκρινατο  
    And he questioned     him   in   words 2   many, 1   but he     nothing   answered  
αυτω    
him.    
  10  ειστηκεισαν   δε   οι   αρχιερεις   και   οι   γραμματεις   ευτονως  
    And had 7 stood 8     the 1   chief 2 priests 3   and 4   the 5   scribes, 6   violently  
κατηγορουντες   αυτου    
accusing   him.    
  11  εξουθενησας   δε   αυτον   ο   ηρωδης   συν   τοις   στρατευμασιν  
    And having 2 set 3 at 5 nought 6     him 4     Herod 1   with     troops 2  
αυτου   και   εμπαιξας   περιβαλων   αυτον   εσθητα   λαμπραν  
his, 1   and   having mocked [him],   having put on   him   apparel 2   splendid 1  
ανεπεμψεν   αυτον   τω   πιλατω    
he sent back 2   him 1     to Pilate.    
  12  εγενοντο   δε   φιλοι   ο   τε   πιλατος   και   ο   ηρωδης   εν   αυτη   τη  
    And became     friends   both Pilate       and     Herod   on   that same    
ημερα   μετ   αλληλων   προυπηρχον   γαρ   εν   εχθρα   οντες   προς   εαυτους    
day   with   one another   for before they were     at   emnity     between   themselves.    
  13  πιλατος   δε   συγκαλεσαμενος   τους   αρχιερεις   και   τους   αρχοντας   και   τον
    And Pilate     having called together   the   chief priests   and   the   rulers   and   the
  λαον    
  people,    
  14  ειπεν   προς   αυτους   προσηνεγκατε   μοι   τον   ανθρωπον   τουτον   ως  
    said   to   them,   Ye brought   to me   this man,       as  
αποστρεφοντα   τον   λαον   και   ιδου   εγω   ενωπιον   υμων   ανακρινας  
turning away   the   people;   and   behold,   I   before   you   having examined [him]  
ουδεν   ευρον   εν   τω   ανθρωπω   τουτω   αιτιον   ων  
nothing 2   found 1   in     this man     blamable [as to the things]   of which  
κατηγορειτε   κατ   αυτου    
ye bring accusation   against   him;    
  15  αλλ   ουδε   ηρωδης   ανεπεμψα   γαρ   υμας   προς   αυτον   και   ιδου   ουδεν  
    nor even     Herod,   for I sent up 2     you 1   to   him,   and   lo,   nothing  
αξιον   θανατου   εστιν   πεπραγμενον   αυτω    
worthy   of death   is   done   by him.    
  16  παιδευσας   ουν   αυτον   απολυσω    
    Having chastised 2   therefore 1   him   I will release [him].    
  17  αναγκην   δε   ειχεν   απολυειν   αυτοις   κατα   εορτην   ενα    
    Necessity 4   now 1   he 2 had 3   to release   to them   at   [the] feast   one.    
  18  ανεκραξαν   δε   παμπληθει   λεγοντες   αιρε   τουτον   απολυσον   δε  
    they 2 cried 3 out 4   but 1   in a mass,   saying,   Away with   this [man],   release 2   and 1  
ημιν   τον   βαραββαν    
to us     Barabbas;    
  19  οστις   ην   δια   στασιν   τινα   γενομενην   εν   τη   πολει   και  
    who   was   on account of   insurrection 3   a 1 certain 2   made   in   the   city   and  
φονον   βεβλημενος   εις   φυλακην    
murder   cast   into   prison.    
  20  παλιν   ουν   ο   πιλατος   προσεφωνησεν   θελων   απολυσαι   τον   ιησουν    
    Again   therefore     Pilate   called to [them],   wishing   to release     Jesus.    
  21  οι   δε   επεφωνουν   λεγοντες   σταυρωσον   σταυρωσον   αυτον    
    But they     were crying out,   saying,   Crucify,   crucify   him.    
  22  ο   δε   τριτον   ειπεν   προς   αυτους   τι   γαρ   κακον   εποιησεν  
    And he     a third [time]   said   to   them,   What   then 2   evil 1   did commit 3  
ουτος   ουδεν   αιτιον   θανατου   ευρον   εν   αυτω   παιδευσας   ουν  
this 1 [man]? 2   No   cause   of death   found I   in   him.   Having chastised 2   therefore 1  
αυτον   απολυσω    
him   I will release [him].    
  23  οι   δε   επεκειντο   φωναις   μεγαλαις   αιτουμενοι   αυτον  
    But they     were urgent   with voices 2   loud, 1   asking for   him  
σταυρωθηναι   και   κατισχυον   αι   φωναι   αυτων   και   των   αρχιερεων    
to be crucified.   And   prevailed   the   voices   of them   and   of the   chief priests.    
  24  ο   δε   πιλατος   επεκρινεν   γενεσθαι   το   αιτημα   αυτων    
    And Pilate       ajudged   to 3 be 4 done 5   their 1 request. 2        
  25  απελυσεν   δε   αυτοις   τον   δια   στασιν   και   φονον  
    And he released     to them   him who   on account of   insurrection   and   murder  
βεβλημενον   εις   την   φυλακην   ον   ητουντο   τον   δε   ιησουν  
had been cast   into   the   prison,   whom   they asked for;   but Jesus      
παρεδωκεν   τω   θεληματι   αυτων    
he delivered up   to their will.        
  26  και   ως   απηγαγον   αυτον   επιλαβομενοι   σιμωνος   τινος   κυρηναιου  
    And   as   they led away 2   him, 1   having laid hold on   Simon 3   a 1 certain 2   a Cyrenian  
του   ερχομενου   απ   αγρου   επεθηκαν   αυτω   τον   σταυρον   φερειν   οπισθεν
  coming   from   a field,   they put upon   him   the   cross   to bear [it]   behind
  του   ιησου    
    Jesus.    
  27  ηκολουθει   δε   αυτω   πολυ   πληθος   του   λαου   και   γυναικων   αι   και  
    Were 2 following 3   and   him   a great   multitude   of the   people   and   of women,   who   also  
εκοπτοντο   και   εθρηνουν   αυτον    
were bewailing   and   lamenting   him.    
  28  στραφεις   δε   προς   αυτας   ο   ιησους   ειπεν   θυγατερες   ιερουσαλημ   μη  
    And turning     to   them     Jesus   said,   Daughters   of Jerusalem,   weep not  
κλαιετε   επ   εμε   πλην   εφ   εαυτας   κλαιετε   και   επι   τα   τεκνα   υμων
  for   me,   but   for 2   yourselves 3   weep 1   and   for   your children:    
   
  29  οτι   ιδου   ερχονται   ημεραι   εν   αις   ερουσιν   μακαριαι   αι   στειραι   και  
    for   lo,   are coming   days   in   which   they will say,   Blessed [are]   the   barren   and  
κοιλιαι   αι   ουκ   εγεννησαν   και   μαστοι   οι   ουκ   εθηλασαν    
wombs   which   did not bear     and   breasts   which   gave not suck.      
  30  τοτε   αρξονται   λεγειν   τοις   ορεσιν   πεσετε   εφ   ημας   και   τοις  
    Then   shall they begin   to say   to the   mountains,   Fall   upon   us;   and   to the  
βουνοις   καλυψατε   ημας    
hills,   Cover   us:    
  31  οτι   ει   εν   τω   υγρω   ξυλω   ταυτα   ποιουσιν   εν   τω   ξηρω   τι  
    for   if   in   the   green   tree   these things   they do,   in   the   dry   what  
γενηται    
may take place?    
  32  ηγοντο   δε   και   ετεροι   δυο   κακουργοι   συν   αυτω   αναιρεθηναι    
    Were 2 led 3   and 1   also   other 2   two 1   malefactors   with   him   to be put to death.    
  33  και   οτε   απηλθον   επι   τον   τοπον   τον   καλουμενον   κρανιον   εκει  
    And   when   they came   to   the   place     called   a Skull   there  
εσταυρωσαν   αυτον   και   τους   κακουργους   ον   μεν   εκ   δεξιων   ον  
they crucified   him,   and   the   malefactors,   the one     on [the]   right   and one  
δε   εξ   αριστερων    
  on   [the] left.    
  34  ο   δε   ιησους   ελεγεν   πατερ   αφες   αυτοις   ου   γαρ  
    And Jesus       said,   Father,   forgive   them,   for they know not    
οιδασιν   τι   ποιουσιν   διαμεριζομενοι   δε   τα   ιματια   αυτου   εβαλον  
  what   they do.   And dividing       his garments     they cast  
κληρον    
a lot.    
  35  και   ειστηκει   ο   λαος   θεωρων   εξεμυκτηριζον   δε   και   οι   αρχοντες  
    And   stood 3   the 1   people 2   beholding,   and were 4 deriding 5     also 3   the 1   rulers 2  
συν   αυτοις   λεγοντες   αλλους   εσωσεν   σωσατω   εαυτον   ει   ουτος   εστιν   ο  
with   them,   saying,   Others   he saved,   let him save   himself   if   this   is   the  
χριστος   ο   του   θεου   εκλεκτος    
Christ   the     of 2 God 3   chosen. 1    
  36  ενεπαιζον   δε   αυτω   και   οι   στρατιωται   προσερχομενοι   και   οξος  
    And mocked     him   also   the   soldiers,   coming near   and   vinegar 3  
προσφεροντες   αυτω    
offering 1   him, 2    
  37  και   λεγοντες   ει   συ   ει   ο   βασιλευς   των   ιουδαιων   σωσον   σεαυτον    
    and   saying,   If   thou   art   the   king   of the   Jews,   save   thyself.    
  38  ην   δε   και   επιγραφη   γεγραμμενη   επ   αυτω   γραμμασιν  
    And there was     also   an inscription   written   over   him   in letters  
ελληνικοις   και   ρωμαικοις   και   εβραικοις   ουτος   εστιν   ο   βασιλευς   των  
Greek   and   Latin   and   Hebrew:   This   is   the   king   of the  
ιουδαιων    
Jews.    
  39  εις   δε   των   κρεμασθεντων   κακουργων   εβλασφημει   αυτον  
    Now one     of the   who 2 had 3 been 4 hanged 5   malefactors 1   railed at   him,  
λεγων   ει   συ   ει   ο   χριστος   σωσον   σεαυτον   και   ημας    
saying,   If   thou   art   the   Christ,   save   thyself   and   us.    
  40  αποκριθεις   δε   ο   ετερος   επετιμα   αυτω   λεγων   ουδε   φοβη   συ  
    But answering     the   other   rebuked   him,   saying,   Not 2 even 3   dost 1 fear 5   thou 4  
τον   θεον   οτι   εν   τω   αυτω   κριματι   ει    
  God;   [thou] that   under   the   same   judgment   art?    
  41  και   ημεις   μεν   δικαιως   αξια   γαρ   ων   επραξαμεν  
    And   we   indeed   justly;   for a 3 due 4 recompense 5     of 6 what 7   we 8 did 9  
απολαμβανομεν   ουτος   δε   ουδεν   ατοπον   επραξεν    
we 1 receive; 2   but this [man]     nothing 2   amiss 3   did. 1    
  42  και   ελεγεν   τω   ιησου   μνησθητι   μου   κυριε   οταν   ελθης   εν   τη
    And   he said     to Jesus,   Remember   me,   Lord,   when   thou comest   in   thy kingdom.
  βασιλεια   σου    
       
  43  και   ειπεν   αυτω   ο   ιησους   αμην   λεγω   σοι   σημερον   μετ   εμου  
    And   said 2   to 3 him 4     Jesus, 1   Verily   I say   to thee,   To-day   with   me  
εση   εν   τω   παραδεισω    
thou shalt be   in     Paradise.    
  44  ην   δε   ωσει   ωρα   εκτη   και   σκοτος   εγενετο   εφ   ολην   την   γην  
    And it was     about   [the] hour 2   sixth, 1   and   darkness   came   over   whole 2   the 1   land  
εως   ωρας   εννατης    
until   [the] hour 2   ninth; 1    
  45  και   εσκοτισθη   ο   ηλιος   και   εσχισθη   το   καταπετασμα   του   ναου  
    and   was 3 darkened 4   the 1   sun; 2   and   was 6 rent 7   the 1   veil 2   of 3 the 4   temple 5  
μεσον    
in [the] midst.    
  46  και   φωνησας   φωνη   μεγαλη   ο   ιησους   ειπεν   πατερ   εις   χειρας   σου  
    And   having cried   with a voice 2   loud 1     Jesus   said,   Father,   into   hands 2   thy 1  
παραθησομαι   το   πνευμα   μου   και   ταυτα   ειπων   εξεπνευσεν    
I will commit   my spirit.       And   these things   having said   he expired.    
  47  ιδων   δε   ο   εκατονταρχος   το   γενομενον   εδοξασεν   τον  
    Now having 3 seen 4     the 1   centurion 2   that which   took place   glorified    
θεον   λεγων   οντως   ο   ανθρωπος   ουτος   δικαιος   ην    
God,   saying,   Indeed   this man       just 2   was. 1    
  48  και   παντες   οι   συμπαραγενομενοι   οχλοι   επι   την   θεωριαν   ταυτην  
    And   all   the   who 2 were 3 come 4 together 5   crowds 1   to     this sight,    
θεωρουντες   τα   γενομενα   τυπτοντες   εαυτων   τα   στηθη  
seeing   the things which   took place,   beating   their     breasts  
υπεστρεφον    
returned.    
  49  ειστηκεισαν   δε   παντες   οι   γνωστοι   αυτου   μακροθεν   και  
    And stood 6     all 1   those 2 who 3   knew 4   him 5   afar off,   also  
γυναικες   αι   συνακολουθησασαι   αυτω   απο   της   γαλιλαιας   ορωσαι  
women   who   followed with   him   from     Galilee,   beholding  
ταυτα    
these things.    
  50  και   ιδου   ανηρ   ονοματι   ιωσηφ   βουλευτης   υπαρχων   ανηρ   αγαθος   και  
    And   behold,   a man   by name   Joseph,   a counsellor   being,   a man   good   and  
δικαιος    
just,    
  51  ουτος   ουκ   ην   συγκατατεθειμενος   τη   βουλη   και   τη   πραξει  
    (he   had not assented       to the   counsel   and   the   deed  
αυτων   απο   αριμαθαιας   πολεως   των   ιουδαιων   ος   και   προσεδεχετο  
of them,)   from   Arimathaea   a city   of the   Jews,   and who     was 3 waiting 4 for 5  
και   αυτος   την   βασιλειαν   του   θεου    
also 1   himself 2   the   kingdom     of God,    
  52  ουτος   προσελθων   τω   πιλατω   ητησατο   το   σωμα   του   ιησου    
    he   having gone     to Pilate   begged   the   body     of Jesus.    
  53  και   καθελων   αυτο   ενετυλιξεν   αυτο   σινδονι   και   εθηκεν   αυτο  
    And   having taken down 2   it 1   he wrapped   it   in a linen cloth   and   placed   it  
εν   μνηματι   λαξευτω   ου   ουκ   ην   ουδεπω   ουδεις   κειμενος    
in   a tomb   hewn in a rock,   in which     was 3   no 1 one 2 ever yet     laid.    
  54  και   ημερα   ην   παρασκευη   και   σαββατον   επεφωσκεν    
    And   day 4   it 1 was 2   preparation, 3   and   Sabbath   was coming on.    
  55  κατακολουθησασαι   δε   και   γυναικες   αιτινες   ησαν   συνεληλυθυιαι  
    And having 3 followed 4     also 2   women, 1   who   were   come with  
αυτω   εκ   της   γαλιλαιας   εθεασαντο   το   μνημειον   και   ως   ετεθη   το  
him   out of     Galilee,   saw   the   tomb,   and   how   was laid   his body.  
σωμα   αυτου    
     
  56  υποστρεψασαι   δε   ητοιμασαν   αρωματα   και   μυρα   και   το  
    And having returned     they prepared   aromatics   and   ointments,   and   on the sabbath  
μεν   σαββατον   ησυχασαν   κατα   την   εντολην    
    remained quiet,   according to   the   commandment.