ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Gospel of Mark

 

CHAPTER 6
  και   εξηλθεν   εκειθεν   και   ηλθεν   εις   την   πατριδα   αυτου   και  
    And   he went out   thence,   and   came   into   his [own] country;       and  
ακολουθουσιν   αυτω   οι   μαθηται   αυτου    
follow 3   him 4   his 1 disciples. 2        
  και   γενομενου   σαββατου   ηρξατο   εν   τη   συναγωγη   διδασκειν   και  
    And   being 2 come 3   sabbath 1   he began   in   the   synagogue   to teach;   and  
πολλοι   ακουοντες   εξεπλησσοντο   λεγοντες   ποθεν   τουτω   ταυτα  
many   hearing   were astonished,   saying,   Whence   to this [man]   these things  
και   τις   η   σοφια   η   δοθεισα   αυτω   οτι   και   δυναμεις   τοιαυται   δια
and   what   the   wisdom   that   has been given   to him,   that   even   works 2 of 3 power 4   such 1   by
  των   χειρων   αυτου   γινονται    
  his hands       are done?    
  ουχ   ουτος   εστιν   ο   τεκτων   ο   υιος   μαριας   αδελφος   δε   ιακωβου   και  
    not 2   this 3   is 1   the   carpenter,   the   son   of Mary,   and brother     of James   and  
ιωση   και   ιουδα   και   σιμωνος   και   ουκ   εισιν   αι   αδελφαι   αυτου   ωδε  
Joses   and   Judas   and   Simon?   and   are not     his sisters       here  
προς   ημας   και   εσκανδαλιζοντο   εν   αυτω    
with   us?   And   they were offended   in   him.    
  ελεγεν   δε   αυτοις   ο   ιησους   οτι   ουκ   εστιν   προφητης   ατιμος   ει  
    But said 2     to 3 them 4     Jesus, 1     Not 8   is 7   a 5 prophet 6   without honour,   except  
μη   εν   τη   πατριδι   αυτου   και   εν   τοις   συγγενεσιν   και   εν   τη  
  in     his [own] country     and   among [his]     kinsmen   and   in    
οικια   αυτου    
his [own] house.      
  και   ουκ   ηδυνατο   εκει   ουδεμιαν   δυναμιν   ποιησαι   ει   μη   ολιγοις  
    And     he was able 2   there 3   not any 1   work of power   to do,   except     on a few  
αρρωστοις   επιθεις   τας   χειρας   εθεραπευσεν    
infirm   having laid [his]     hands   he healed [them].    
  και   εθαυμαζεν   δια   την   απιστιαν   αυτων   και   περιηγεν   τας  
    And   he wondered   because of   their unbelief.       And   he went about   the  
κωμας   κυκλω   διδασκων    
villages   in a circuit   teaching.    
  και   προσκαλειται   τους   δωδεκα   και   ηρξατο   αυτους   αποστελλειν  
    And   he calls to [him]   the   twelve,   and   began   them   to send forth  
δυο   δυο   και   εδιδου   αυτοις   εξουσιαν   των   πνευματων   των  
two and two,     and   gave   to them   authority   over the   spirits   the  
ακαθαρτων    
unclean;    
  και   παρηγγειλεν   αυτοις   ινα   μηδεν   αιρωσιν   εις   οδον   ει   μη  
    and   he charged   them   that   nothing   they should take   for [the]   way,   except    
ραβδον   μονον   μη   πηραν   μη   αρτον   μη   εις   την   ζωνην   χαλκον    
a staff   only;   no   provision bag,   nor   bread,   nor   in   the   belt   money;    
  αλλ   υποδεδεμενους   σανδαλια   και   μη   ενδυσησθε   δυο   χιτωνας    
    but   be shod   with sandals;   and   put not on     two   tunics.    
  10  και   ελεγεν   αυτοις   οπου   εαν   εισελθητε   εις   οικιαν   εκει   μενετε   εως  
    And   he said   to them,   Wherever     ye enter   into   a house,   there   remain   until  
αν   εξελθητε   εκειθεν    
  ye go out   thence.    
  11  και   οσοι   αν   μη   δεξωνται   υμας   μηδε   ακουσωσιν   υμων  
    And   as many as     will not receive     you,   nor   hear   you,  
εκπορευομενοι   εκειθεν   εκτιναξατε   τον   χουν   τον   υποκατω   των  
departing   thence,   shake off   the   dust   which [is]   under   your feet,  
ποδων   υμων   εις   μαρτυριον   αυτοις   αμην   λεγω   υμιν   ανεκτοτερον  
    for   a testimony   to them.   Verily   I say   to you,   more tolerable  
εσται   σοδομοις   η   γομορροις   εν   ημερα   κρισεως   η   τη   πολει  
it shall be   for Sodom   or   Gomorrha   in   day   of judgment   than   for that city.    
εκεινη    
   
  12  και   εξελθοντες   εκηρυσσον   ινα   μετανοησωσιν    
    And   having gone out   they proclaimed   that   [men] should repent.    
  13  και   δαιμονια   πολλα   εξεβαλλον   και   ηλειφον   ελαιω   πολλους  
    And   demons 2   many 1   they cast out,   and   anointed   with oil   many  
αρρωστους   και   εθεραπευον    
infirm   and   healed [them].    
  14  και   ηκουσεν   ο   βασιλευς   ηρωδης   φανερον   γαρ   εγενετο   το  
    And   heard 4   the 2   king 3   Herod [of him], 1   for public     became   his name,  
ονομα   αυτου   και   ελεγεν   οτι   ιωαννης   ο   βαπτιζων   εκ   νεκρων  
    and   he said,     John   the   Baptist   from among   [the] dead  
ηγερθη   και   δια   τουτο   ενεργουσιν   αι   δυναμεις   εν   αυτω    
is risen,   and   because of   this   operate 5   the 1   works 2 of 3 powers 4   in   him.    
  15  αλλοι   ελεγον   οτι   ηλιας   εστιν   αλλοι   δε   ελεγον   οτι   προφητης   εστιν  
    Others   said,     Elias   it is;   and others     said,     A prophet   it is,  
η   ως   εις   των   προφητων    
or   as   one   of the   prophets.    
  16  ακουσας   δε   ο   ηρωδης   ειπεν   οτι   ον   εγω   απεκεφαλισα   ιωαννην  
    But having heard       Herod   said,     Whom 2   I 3   beheaded 4   John, 1  
ουτος   εστιν   αυτος   ηγερθη   εκ   νεκρων    
he   it is.   He   is risen   from among   [the] dead.    
  17  αυτος   γαρ   ο   ηρωδης   αποστειλας   εκρατησεν   τον   ιωαννην   και  
    For himself 2       Herod 1   having sent   seized     John,   and  
εδησεν   αυτον   εν   τη   φυλακη   δια   ηρωδιαδα   την   γυναικα   φιλιππου  
bound   him   in   the   prison,   on account of   Herodias   the   wife   of Philip  
του   αδελφου   αυτου   οτι   αυτην   εγαμησεν    
his brother,       because   her   he had married.    
  18  ελεγεν   γαρ   ο   ιωαννης   τω   ηρωδη   οτι   ουκ   εξεστιν   σοι   εχειν  
    For said 2       John 1     to Herod,     It is not lawful     for thee   to have  
την   γυναικα   του   αδελφου   σου    
the   wife   of thy brother.        
  19  η   δε   ηρωδιας   ενειχεν   αυτω   και   ηθελεν   αυτον   αποκτειναι  
    But Herodias       held it   against him,   and   wished   him 3   to 1 kill, 2  
και   ουκ   ηδυνατο    
and   was not able:      
  20  ο   γαρ   ηρωδης   εφοβειτο   τον   ιωαννην   ειδως   αυτον   ανδρα  
    for Herod       feared     John,   knowing   him   [to be] a man  
δικαιον   και   αγιον   και   συνετηρει   αυτον   και   ακουσας   αυτου   πολλα  
just   and   holy,   and   kept safe 2   him; 1   and   having heard   him,   many things  
εποιει   και   ηδεως   αυτου   ηκουεν    
did,   and   gladly   him   heard.    
  21  και   γενομενης   ημερας   ευκαιρου   οτε   ηρωδης   τοις  
    And   being 4 come 5   an 1 opportune 2 day, 3     when   Herod   on his birthday  
γενεσιοις   αυτου   δειπνον   εποιει   τοις   μεγιστασιν   αυτου   και   τοις  
    a supper   made     to great 2 men 3   his 1   and   to the  
χιλιαρχοις   και   τοις   πρωτοις   της   γαλιλαιας    
chief captians   and   to the   first [men]     of Galilee;    
  22  και   εισελθουσης   της   θυγατρος   αυτης   της   ηρωδιαδος   και  
    and   having 6 come 7 in 8   the 1   daughter 2   of 3 herself 5     Herodias, 4   and  
ορχησαμενης   και   αρεσασης   τω   ηρωδη   και   τοις   συνανακειμενοις  
having danced,   and   pleased     Herod   and   those   reclining [at table] with [him],  
ειπεν   ο   βασιλευς   τω   κορασιω   αιτησον   με   ο   εαν   θελης   και   δωσω  
said 3   the 1   king 2   to the   damsel,   Ask   me   what     thou wilt,   and   I will give  
σοι    
to thee.    
  23  και   ωμοσεν   αυτη   οτι   ο   εαν   με   αιτησης   δωσω   σοι   εως  
    And   he swore   to her,     Whatever     me   thou mayest ask,   I will give   thee,   to  
ημισους   της   βασιλειας   μου    
half     of kingdom 2   my. 1    
  24  η   δε   εξελθουσα   ειπεν   τη   μητρι   αυτης   τι   αιτησομαι  
    And she     having gone out   said   to her mother,       What   shall I ask?  
η   δε   ειπεν   την   κεφαλην   ιωαννου   του   βαπτιστου    
And she     said,   The   head   of John   the   Baptist.    
  25  και   εισελθουσα   ευθεως   μετα   σπουδης   προς   τον   βασιλεα   ητησατο  
    And   having entered   immediately   with   haste   to   the   king,   she asked,  
λεγουσα   θελω   ινα   μοι   δως   εξαυτης   επι   πινακι   την   κεφαλην  
saying,   I desire   that   to me   thou give   at once   upon   a dish   the   head  
ιωαννου   του   βαπτιστου    
of John   the   Baptist.    
  26  και   περιλυπος   γενομενος   ο   βασιλευς   δια   τους   ορκους   και  
    And   very 5 sorrowful 6   [while] 3 made 4   the 1   king, 2   on account of   the   oaths   and  
τους   συνανακειμενους   ουκ   ηθελησεν   αυτην   αθετησαι    
those who   reclined [at table] with [him],   would not     her 2   reject. 1    
  27  και   ευθεως   αποστειλας   ο   βασιλευς   σπεκουλατωρα   επεταξεν  
    And   immediately   having 3 sent 4   the 1   king 2   a guardsman   ordered  
ενεχθηναι   την   κεφαλην   αυτου   ο   δε   απελθων   απεκεφαλισεν  
to be brought   his head.       And he     having gone   beheaded  
αυτον   εν   τη   φυλακη    
him   in   the   prison,    
  28  και   ηνεγκεν   την   κεφαλην   αυτου   επι   πινακι   και   εδωκεν   αυτην   τω  
    and   brought   his head       upon   a dish,   and   gave   it   to the  
κορασιω   και   το   κορασιον   εδωκεν   αυτην   τη   μητρι   αυτης    
damsel,   and   the   damsel   gave   it   to her mother.        
  29  και   ακουσαντες   οι   μαθηται   αυτου   ηλθον   και   ηραν   το   πτωμα  
    And   having heard [it]     disciples 2   his 1   came,   and   took up   his corpse,    
αυτου   και   εθηκαν   αυτο   εν   τω   μνημειω    
  and   laid   it   in   the   tomb.    
  30  και   συναγονται   οι   αποστολοι   προς   τον   ιησουν   και   απηγγειλαν  
    And   are 3 gathered 4 together 5   the 1   apostles 2   to     Jesus,   and   they related  
αυτω   παντα   και   οσα   εποιησαν   και   οσα   εδιδαξαν    
to him   all things,   both   what   they had done   and   what   they had taught.    
  31  και   ειπεν   αυτοις   δευτε   υμεις   αυτοι   κατ   ιδιαν   εις   ερημον   τοπον   και  
    And   he said   to them,   Come   ye   yourselves   apart   his own     desert 2   a place, 1   and  
αναπαυεσθε   ολιγον   ησαν   γαρ   οι   ερχομενοι   και   οι   υπαγοντες  
rest   a little.   Were 7   for 1   those 2   coming 3   and 4   those 5   going 6  
πολλοι   και   ουδε   φαγειν   ηυκαιρουν    
many,   and   not even   to eat   had they opportunity.    
  32  και   απηλθον   εις   ερημον   τοπον   τω   πλοιω   κατ   ιδιαν    
    And   they went away   into   desert 2   a place 1   by the   ship   apart.      
  33  και   ειδον   αυτους   υπαγοντας   οι   οχλοι   και   επεγνωσαν   αυτον   πολλοι  
    And   saw 3   them 4   going 5   the 1   crowds, 2   and 6   recognized 8   him 9   many, 7  
και   πεζη   απο   πασων   των   πολεων   συνεδραμον   εκει   και   προηλθον  
and   on foot   from   all   the   cities   ran together   there,   and   went before  
αυτους   και   συνηλθον   προς   αυτον    
them,   and   came together   to   him.    
  34  και   εξελθων   ειδεν   ο   ιησους   πολυν   οχλον   και  
    And   having gone out   saw 2     Jesus, 1   great 4   a crowd, 3   and  
εσπλαγχνισθη   επ   αυτοις   οτι   ησαν   ως   προβατα   μη   εχοντα  
was moved with compassion   towards   them,   because   they were   as   sheep   not   having  
ποιμενα   και   ηρξατο   διδασκειν   αυτους   πολλα    
a shepherd.   And   he began   to teach   them   many things.    
  35  και   ηδη   ωρας   πολλης   γενομενης   προσελθοντες   αυτω   οι  
    And   already   a late hour     [it] being,   coming   to him   his disciples  
μαθηται   αυτου   λεγουσιν   οτι   ερημος   εστιν   ο   τοπος   και   ηδη  
    say,     Desert   is   the   place,   and   already [it is]  
ωρα   πολλη    
a late hour;      
  36  απολυσον   αυτους   ινα   απελθοντες   εις   τους   κυκλω   αγρους   και  
    dismiss   them,   that   having gone   to 4   the 5   in 1 a 2 circuit 3   country   and  
κωμας   αγορασωσιν   εαυτοις   αρτους   τι   γαρ   φαγωσιν   ουκ
villages,   they may buy   for themselves   bread;   something 2   for 1   to eat   they have not.
  εχουσιν    
     
  37  ο   δε   αποκριθεις   ειπεν   αυτοις   δοτε   αυτοις   υμεις   φαγειν   και  
    But he     answering   said   to them,   Give   to 2 them 3   ye 1   to eat.   And  
λεγουσιν   αυτω   απελθοντες   αγορασωμεν   διακοσιων   δηναριων   αρτους  
they say   to him,   Having gone   shall we buy   two hundred   denarii   of bread,  
και   δωμεν   αυτοις   φαγειν    
and   give   them   to eat?    
  38  ο   δε   λεγει   αυτοις   ποσους   αρτους   εχετε   υπαγετε   και   ιδετε   και  
    And he     says   to them,   How many   loaves   have ye?   go   and   see.   And  
γνοντες   λεγουσιν   πεντε   και   δυο   ιχθυας    
having known   they say,   Five,   and   two   fishes.    
  39  και   επεταξεν   αυτοις   ανακλιναι   παντας   συμποσια   συμποσια   επι   τω  
    And   he ordered   them   to make recline 2   all 1   by companies     on   the  
χλωρω   χορτω    
green   grass.    
  40  και   ανεπεσον   πρασιαι   πρασιαι   ανα   εκατον   και   ανα   πεντηκοντα    
    And   they sat down   in ranks,     by   hundreds   and   by   fifties.    
  41  και   λαβων   τους   πεντε   αρτους   και   τους   δυο   ιχθυας   αναβλεψας   εις  
    And   having taken   the   five   loaves   and   the   two   fishes,   having looked up   to  
τον   ουρανον   ευλογησεν   και   κατεκλασεν   τους   αρτους   και   εδιδου  
the   heaven   he blessed   and   broke   the   loaves,   and   gave  
τοις   μαθηταις   αυτου   ινα   παραθωσιν   αυτοις   και   τους   δυο  
to his disciples       that   they might set before   them.   And   the   two  
ιχθυας   εμερισεν   πασιν    
fishes   he divided   among all.    
  42  και   εφαγον   παντες   και   εχορτασθησαν    
    And   ate 2   all, 1   and   were satisfied.    
  43  και   ηραν   κλασματων   δωδεκα   κοφινους   πληρεις   και   απο   των  
    And   they took up   of fragments   twelve   hand-baskets   full,   and   of   the  
ιχθυων    
fishes.    
  44  και   ησαν   οι   φαγοντες   τους   αρτους   ωσει   πεντακισχιλιοι   ανδρες
    And   were 7   those 1 that 2   ate 3 of 4   the 5   loaves 6   about   five thousand   men.
   
  45  και   ευθεως   ηναγκασεν   τους   μαθητας   αυτου   εμβηναι   εις   το  
    And   immediately   he compelled   his disciples       to enter   into   the  
πλοιον   και   προαγειν   εις   το   περαν   προς   βηθσαιδαν   εως   αυτος  
ship,   and   to go before   to   the   other side   to   Bethsaida,   until   he  
απολυση   τον   οχλον    
should dismiss   the   crowd.    
  46  και   αποταξαμενος   αυτοις   απηλθεν   εις   το   ορος   προσευξασθαι    
    And   having taken leave of   them,   he departed   into   the   moutain   to pray.    
  47  και   οψιας   γενομενης   ην   το   πλοιον   εν   μεσω   της   θαλασσης   και  
    And   evening   being come,   was 3   the 1   ship 2   in   the midst   of the   sea,   and  
αυτος   μονος   επι   της   γης    
he   alone   upon   the   land.    
  48  και   ειδεν   αυτους   βασανιζομενους   εν   τω   ελαυνειν   ην   γαρ   ο  
    And   he saw   them   labouring   in   the   rowing,   for was 3     the 1  
ανεμος   εναντιος   αυτοις   και   περι   τεταρτην   φυλακην   της   νυκτος   ερχεται
wind 2   contrary   to them;   and   about   [the] fourth   watch   of the   night   he comes
  προς   αυτους   περιπατων   επι   της   θαλασσης   και   ηθελεν   παρελθειν  
  to   them,   walking   on   the   sea,   and   would   have passed by  
αυτους    
them.    
  49  οι   δε   ιδοντες   αυτον   περιπατουντα   επι   της   θαλασσης   εδοξαν  
    But they,     seeing   him   walking   on   the   sea,   thought [it]  
φαντασμα   ειναι   και   ανεκραξαν    
an 3 apparition 4   to 1 be, 2   and   cried out:    
  50  παντες   γαρ   αυτον   ειδον   και   εταραχθησαν   και   ευθεως   ελαλησεν   μετ  
    for all     him 2   saw, 1   and   were troubled.   And   immediately   he spoke   with  
αυτων   και   λεγει   αυτοις   θαρσειτε   εγω   ειμι   μη   φοβεισθε    
them,   and   says   to them,   Be of good courage:   I   am [he];   fear not.      
  51  και   ανεβη   προς   αυτους   εις   το   πλοιον   και   εκοπασεν   ο   ανεμος   και  
    And   he went up   to   them   into   the   ship,   and   fell 3   the 1   wind. 2   And  
λιαν   εκ   περισσου   εν   εαυτοις   εξισταντο   και   εθαυμαζον    
exceedingly   beyond measure     in   themselves   they were amazed,   and   wondered;    
  52  ου   γαρ   συνηκαν   επι   τοις   αρτοις   ην   γαρ   η  
    for they understood not       by   the   loaves,   for was 3     their 1 heart 2  
καρδια   αυτων   πεπωρωμενη    
    hardened.    
  53  και   διαπερασαντες   ηλθον   επι   την   γην   γενησαρετ   και  
    And   having passed over   they came   to   the   land   of Gennesaret,   and  
προσωρμισθησαν    
drew to shore.    
  54  και   εξελθοντων   αυτων   εκ   του   πλοιου   ευθεως   επιγνοντες   αυτον
    And   on their coming     out of   the   ship,   immediately   having recognized   him,
   
  55  περιδραμοντες   ολην   την   περιχωρον   εκεινην   ηρξαντο   επι  
    running through   all   that country around       they began   on  
τοις   κραββατοις   τους   κακως   εχοντας   περιφερειν   οπου   ηκουον  
  couches   those [that]   were ill     to carry about,   where   they were hearing  
οτι   εκει   εστιν    
that   there   he was. (lit. he is.)    
  56  και   οπου   αν   εισεπορευετο   εις   κωμας   η   πολεις   η   αγρους   εν   ταις  
    And   wherever     he entered   into   villages   or   cities   or   fields,   in   the  
αγοραις   ετιθουν   τους   ασθενουντας   και   παρεκαλουν   αυτον   ινα   καν  
marketplaces   they laid   those who   were sick,   and   besought   him   that   if only  
του   κρασπεδου   του   ιματιου   αυτου   αψωνται   και   οσοι   αν  
the   border     of his garment     they might touch;   and   as many as    
ηπτοντο   αυτου   εσωζοντο    
touched   him   were healed.